قُلْ لِلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ ۖ فَإِنْ تُطِیعُوا یُؤْتِکُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا کَمَا تَوَلَّیْتُمْ مِنْ قَبْلُ یُعَذِّبْکُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿۱۶﴾

بعد از اینکه تخلف کنندگان از دستور پیامبرص در بین مردم رسوا شدند، گفتند می خواهیم در جنگ بعدی شرکت کنیم. اینها گرچه رشد فکری نداشتند اما در جامعه شخصیتی داشتند. به آنها گفته شد در جنگ خیبر که غنیمت زیادی دارد و آسان است نمی توانید شرکت کنید اما در جنگ بعد از آن که جنگ سختی است و دشمن، قوی و جنگجو است شرکت کنید تا به عنوان تخلف کنندگان دیگر شناخته نشوید. کسانی که تخلف میکنند و روحیه بقیه مومنین را در شرایط حساس تضعیف میکنند، در جامعه باید اینها توبیخ بشوند، هم از جهت حاکمیتی، هم از جهت مردمی و هم نسبت به بهره مندی از مزایای دنیوی باید در تنگنا قرار بگیرند. لذا هم انگ مخلّفین بر اینها خورد و هم از غنیمت بی بهره شدند. توبه در یک جایی که پول پخش میکنند و آسان است، نیست. توبه آنجایی است که ممکن است خطر در کار باشد.