وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا ﴿۷﴾

عالم سپاهیان خداست

«وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا» خداوند بعد از بیان دو گروه مومنین و دشمنان، این جمله را بیان می کند که کل آسمانها و زمین، سپاهیان خدا هستند. کل هستی دنبال کمک به مومن است. بنابراین همان جایی که به ظاهر بن بست است همان هم جزو سپاه خداست و راه گشایش است. همچنین کل هستی با انسان منافق و مشرک، معارضه می کند.

نقطه زنی الهی

 درباره مومنین می فرماید خدا«علیما حکیما»است. یعنی همه نیاز های ما را می داند و با علم خودش می داند چگونه مومن را یاری کند. اما درباره دشمن می فرماید خدا«عزیزا حکیما» است. یعنی شکست ناپذیری است که مانند موشک نقطه زن با حکمتش دقیق جایی که باید بزند را می زند