لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَٰلِکَ فَتْحًا قَرِیبًا ﴿۲۷﴾

⬅پیغمبر اکرم رویایی را دیدند و آن را خداوند هم تصدیق کرد که در خواب دید که بر مسجد الحرام وارد می شوند و در حالی که سرهایشان را تراشیدند و موها را و ناخن ها را کوتاه کردند. خواب و بیداری برای انبیا یکسان است. چنانچه ابراهیم خلیل هم در خواب دید که “أنی أذبحک” که در حقیقت فرزندش را دارد ذبح می کند. آن خواب را هم کاملاً به عنوان وحی الهی تلقی کرد.

مؤمنین اینگونه فهمیدند که وارد مسجد الحرام می شوند و عمره را انجام می دهند. لذا وقتی دستور حرکت را داد، مؤمنان یقین داشتند که امسال حتماً موفق به عمره خواهند شد.

اما وقتی رسیدند به حدیبیه و مشرکین مانع شدند در آنجا و قرار بر آن صلح شد، عده ای در آنجا شروع کردند به حرف و حدیث درآوردن که خواب پیغمبر تکذیب شد. این ها فکر کردند که همان سال موفق به این می شوند. گاهی خدا وعده می دهد وعده را فکر می کنند که همان لحظه می خواهد محقق شود.

⬅در دستورات الهی انسان باید منتظر باشد و عجله در کار نداشته باشد؛ خدای سبحان به موسی کلیم وعده اجابت داد، اما چهل سال طول کشید تا اجابت محقق شد. این طور نیست که تا وعده اجابت داده می شود همان لحظه اول، اجابت شروع شود. گاهی یک نسل فاصله می افتد تا اجابت محقق شود.