لَیْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ ۗ وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَمَنْ یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿۱۷﴾

برخی کور یا شَل یا مریض بودند به گونه ای که نمی توانستنددر جنگ همراه پیامبر ص باشند. لذا آیه آمد که بر اینها حرجی نیست. انسان به اندازه توانایی باید کمک کند.

امروزه ممکن است کسی شَل باشد اما بتواند در جنگ نرم شرکت کند و فعالیت کند. این فرد، وظیفه دارد و وظیفه اش از بین نمی رود.