إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ ۚ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّمَا یَنْکُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿۱۰﴾

 بیعت با ولایت

قرآن در سوره فتح می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یُبایِعُونَکَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّهَ»

بیعت از بیع می آید. بیع یعنی قدرت و حق تصرف من در این کالا را به شما دادم و به شما تفویض کردم؛ لذا بیعت یعنی قدرت و حق تصرف در امورم را به کسی که با او بیعت می کنم می دهم. بنابراین براساس آیه، تسلیم در برابر امر پیامبر(ص) همان تسلیم در برابر خداست.

امروزه نیز بیعت و اطاعت از رهبر الهی ای که نایب پیامبر ص است و به خودش دعوت نمی‌کند بلکه به دین خدا دعوت می‌کند، همان بیعت با پیامبر ص و خداست. گاهی دست راستمان را روی ضریح امام می گذاریم و بیعت می کنیم. گاهی هم این بیعت را در زمان سلام دادن با گذاشتن دست روی نزدیکترین جا که سینه است(و محل محبت است) انجام می دهیم.

بیعت مومنان لبنان با خدا

آمدن جمعیت در مراسم سید حسن نصر الله در هوای بسیار سرد اما با شوق و شور، یک بیعت جدید با سید حسن و در حقیقت بیعت با خدا بود. «ان الذین یبایعونک تحت الشجره انما یبایعون الله…» با پرواز جنگنده های اسرائیل، مردم شور فوق العاده ای پیدا کردند و به هیچ وجه از جمعیت نرفتند و مزه این جریان و روحیه مقاومت در برابر اسرائیلی ها برای همه چند برابر شد.

سید حسن مانند نفس زکیه ای بود که هم طاهر بود و هم پاک کننده بقیه دلها. ما هم باید سعی کنیم که ارتباط روحیمان با ایشان حفظ شود. بعد از چنین بیعت هایی، باید منتظر فتح باشیم.

نشان دادن بیعت

 قرآن می فرماید «ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله»

در صدر اسلام که مسمانان برای حج آمده بودند اما شایعه شد که سفیر پیامبرص را کشته اند و در مسلمانان یک آشوبی ایجاد شد که در این شرایط پیامبرص دستور دادند که مسلمانان بیایند و بیعت مجدد کنند.

قرآن فقط یک کتاب تاریخی نیست و امروز هم می توان بیعت کرد.

اگر نقض عهد، فردی باشد عقابش فردی است و اگر جمعی باشد، جامعه عقاب می شود. از طرف دیگر هم دیده شدن بیعت و علنی بودن آن، بزرگتر و بهتر از بیعت فردی و مخفی است. وظیفه ما اینست که سعی کنیم بیعت خود را با ولایت، بصورت جمعی و علنی اظهار کنیم که نتیجه اش آرامش اجتماعی است. گاهی بی توجهی، نقض عهد است.

نقض عهد با خود

 قرآن می فرماید:«إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّمَا یَنْکُثُ عَلَى نَفْسِهِ»

بیعت با پیامبر ص بیعت با خداست. در حقیقت، همه کارهای عبادی ما عهد بندگی با خداست. این مساله، عظمت بیعت با پیامبرص را خیلی بالا می برد. لذا انسان باید مراقب باشد که قدر آن را بداند. سپس می فرماید هر کس نقض عهد و نقض بیعت کند در حقیقت با خودش نقض عهد کرده است. با خدا معارضه نکرده است. بلکه با خودش معارضه کرده است. چرا؟ بدلیل اینکه حقیقت و اصل وجود انسان، فقر محض دربرابر خداست و وجود انسان بدون خدا بی معناست. از آنجایی که همه انسان ها خودشان را دوست دارند اگر کسی نقض عهد می کند فکر می کند این کار به سودش است. اما قرآن می فرماید این کار به ضررش است

وفاداری به عهد با خدا

قرآن می فرماید:«وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا»

تمام اعمال عبادی، عهد بنده با خداوند است. حفظ این ارتباط درونی با خداوند همان وفای به عهد است. بنابراین وفای به عهد یک مساله محوری است که اگر رعایت شود بقیه امور هم درست می شود. لذا گفته شده است که به کثرت نماز و روزه افراد نگاه نکنید بلکه به وفای به عهد و امانت داری افراد نگاه کنید. انسان، در درون خود عهدی بندگی با خداوند دارد و ساختار وجود انسان، احساس فقر نسبت به خدایی است که کمال مطلق است. بقیه عهد ها، زیر مجموعه این عهد هستند. این بعیت با پیامبرص هم نوعی از وفای به عهدِ بندگی با خداوند است.

اطاعت مطلق از پیامبرص

قرآن می فرماید کسانی که با پیامبرص بیعت می کنند با خدا بیعت می کنند. در جای دیگر هم می فرماید:«مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ» یعنی هر کس از پیامبر تبعیت کند از خدا تبعیت کرده است. حتی درباره آینده هم هست که در آینده هم هر چیزی پیامبر ص بگوید باید آن را اطاعت کرد و این اطاعت خداست. دلیل این تایید مطلق پیامبر و اینکه در آینده هم حرف پیامبرص همان حرف خداست، اینست که پیامبرص به مرتبه ای رسیده است که هیچ چیزی برای خود نمی بیند و تمام وجود مبارکش را تسلیم در برابر خداوند، پر کرده است